"Boisz się. Czuje twój strach. A ja... A ja jestem twym najgorszym koszmarem."

Lucius Marcus Black, niegdyś Atrox

7015 letni Upadły Anioł oraz Szef Wydziału Demonologii

____________

    Kto to jest? Nie wiesz, ale mimo to widzisz go. Wkrótce po tym ktoś umiera. Umiera w straszliwych męczarniach. Więc kim on jest? Jakimś potworem? Seryjnym zabójcą? Lista jego ofiar ciągle się zwiększa. Nie zatrzymuje się. On sam już nie pamięta liczby zabitych. Co tutaj robi? Narodził się na Ziemi czy może gdzieś indziej? Na to pytanie musisz odpowiedzieć sobie sam bo on nie odpowie. Będzie milczał jak zaklęty. Niezmienny od wielu tysiącleci. Niegdyś anioł, a teraz upadły.

Where have all the feelings gone?
Why has all the laughter ceased?

Nightwish - Bless The Child

    Na świat przyszedł dwudziestego marca w piątym tysiącleciu przed naszą erą jako Enmes – syn Andumgara i Ammetu – w Ashur. Miasto było akurat w czasach swego rozkwitu. Jako najpotężniejsze z miast-państw miało ogromny wpływ na los starożytnego Sumeru, a okres przewodnictwa tego miasta zwie się okresem Ashur – bądź co bądź zapomnianym i nie odkrytym jeszcze przez archeologów – poprzedzającym okres Uruk znany już historykom i archeologom od lat, ale mimo to nadal nie potrafią dojść do tego co było przed tym. Jego ojciec był głównym kapłanem Nergala, a jednocześnie również i królem. Matka zaś była główną kapłanką Ereszkigal – bogini, która była żoną boga Nergala. Oczywiste było, że twa dwójka jako reinkarnacja swych bóstw pobierze się. I tak o to się stało. Na ślubnym kobiercu stanął wówczas już czterdziestoletni Andumgar i ledwie piętnastoletnia Ammetu, a kapłan udzielający im ślubu zgodnie z prawami boskimi nie powiedział nawet słowa. Matka dziewczyny nawet nie porozmawiała z nią o powinnościach wobec męża. Noc poślubna była dla niej traumatycznym przeżyciem. Jej mąż nie okazał litości swej młodziutkiej żonie od razu biorąc ją do swego łoża. Zgwałcona modliła się do Ereszkigal o cud. By mogła powić dziecko i odejść z tego świata. Bogini wysłuchała jej próśb ponieważ Ammetu zaszła w ciąże. Przebiegała ona dobrze – w miarę bez problemów. Nie zrezygnowała z służenia swej pani. Gdy została matką swego jedynego dziecka miała zaledwie szesnaście lat i kilka godzin po porodzie zmarła osieracając Enmesa. Andumgar nie był nawet obecny gdy jego syn - jedyne dziecko - przychodził na świat.
   Ninsab – babka z strony ojca – chciała zaopiekować się swym osieroconym wnukiem, ale on miał inne plany wobec swego potomka. Nie miał czasu ani ochoty opiekować się bachorem, a miał już kolejną żonę, Siduk, która bądź co bądź nie chciała by jej mąż zajmował się swym dzieckiem z poprzedniego małżeństwa. Mężczyzna ślepo zapatrzony i zakochany posłuchaj jej. Oddał chłopca pod opiekę swego starszego brata Umugara i jego małżonki Sidur. Enmes nie miał okazji zaznać szczęśliwego dzieciństwa. Był przecież nic nie wartym podrzutkiem. Bękartem. Kolejną gębą do wykarmienia. W posiadłości jego wuja pracowała Shuba – niańka jego dzieci, która pokochała porzuconego chłopca jak własnego syna. Była w jego życiu obecna aż do piątego roku życia. Musiała odejść. Została wyrzucona za spoufalanie się z bękartem. Został sam. Całkiem sam. Poniżany i bity przez swoje młodsze kuzynostwo oraz ich rodziców. Obrażany, ale było to o wiele lepsze od niewoli u jakiegoś właściciela ziemskiego. Ile razy to dostał z bata za niby źle wypełnianie obowiązki? Nie pamięta. Z resztą nie lubi wracać do przeszłości. Wówczas liczyło się dla niego tylko przetrwanie, które było o wiele ważniejsze od nic nie wartej dumy i nic nie wartego honoru.
   Gdy miał lat siedemnaście Ashur postanowiło podbić miasto-państwo Arrud, które coraz śmielej zaczęło sobie poczynać. Bez wahania i zastanowienia zaciągnął się do wojska. To było dla niego jedyne wyjście by uciec. Skorzystał z niego i nigdy tego nie żałował. Szybko piął się po szczeblach kariery wojskowej, ale dopiero zwycięstwo pod Eshnur zapewniło mu stopień generała głównych sił. Miał wtedy ledwie dwadzieścia osiem lat. W wieku lat trzydziestu zginął podczas bitwy pod Gari. Los chyba postanowił mu spłatać figla ponieważ po śmierci stał się aniołem. Aniołem sprawiedliwości. Aniołem prawa, wyroków, osądów i kar. Fucha całkiem niezła, ale czasem miał dość tej pierniczonej, papierkowej roboty, Przez wieki wykonywał swoją pracę z niezwykłą gorliwością, aż do roku pięćset trzydziestego przed naszą erą, kiedy to poznał Atossę. On zakochał się w niej, a ona odwzajemniła jego uczucie. Ale ich historia nie skończyła się happy endem. Byli małżeństwem przez pięć lat. Gdy on był na jednym z swych osądów dwa demony opętały perskich żołnierzy i zmusiły ich do zabicia jej. Rozpacz ogarnęła jego serce gdy zobaczył płonące domostwo, a wśród zbóż wokół niego jej zmaltretowane ciało. Smutek ogarnął go. Nie był wstanie dłużej wykonywać swej misji. Stracił swą czujność. Zaledwie dwa lata po tym pan piekła postanowił go mieć po swojej stronie za wszelką cenę. Został pojmamy i zamknięty w celi w najgłębszych czeluściach piekła. Torturowany przez wieki oszalał i postradał zmysły. Stał się szalony. Gdy w roku tysiąc trzysta czterdziestym siódmym został uwolniony przez Antheę okazało się, że stał się całkowicie spaczony. Jego misja drastycznie się zmieniła. Stał się Upadłym Aniołem Spaczonej Sprawiedliwości i Kary. Sprawiedliwą karę, sprawiedliwy wyrok i osąd zmienił na okrutna karę bez możliwości odwołania. W tym samym roku rozpoczęła się w Europie Czarna Plaga, która bądź co bądź była jego dziełem. Atrox przycichł na wiele lat. Szalał po swojemu. Ujawnił się dopiero w roku tysiąc dziewięćset trzydziestym dziewiątym gdy wybuchła II Wojna Światowa. Przyglądał się temu, ale nie reagował. Pięć lat później dołączył do nowo powstałego Biura ds. Badań Paranormalnych i Obrony. Objął stanowisko szefa Wydziału Demonologii. Pięćdziesiąt lat później spotkał na Syberii małą, zabłąkaną, czteroletnią dziewczynkę Nadyę.O dziwo przygarnął ją. Z jakich powodów - nie wiadomo.

 How can I ever feel again?
Given the chance would I return?

Nightwish - Bless The Child

Gdy był jeszcze aniołem potrafił wchodzić w umysł w innych istot by sprawdzić czy dany osobnik jest winny zarzucanych mu czynów. Gdy trafił do piekła jego zdolność uległa ogromnemu spaczeniu.
Ten osobnik został obdarzony zdolnością sprawiana innym bólu. Prościej mówiąc widząc swoją ofiarę jest w stanie w jej stronę wysłać ból, który jest wyłącznie iluzją - chodź przeciwnik myśli, że tak nie jest. Jedynym warunkiem jest to, że musi widzieć osobę, którą chce zaatakować. Kłopotem jest jedyna fala powrotna. Ile bólu zada innym tyle bólu wróci do niego. Tylko, że ból wróci dwukrotnie silniejszy. Ponoć także gdy spojrzy ci w oczy potrafi spalić ci duszę - czujesz ból, wszechogarniający cię ból. Czujesz ból tych, których skrzywdziłeś tylko stokrotnie większy. A gdy z tobą skończy twoja dusza trafi do piekła, a w twoich niegdyś oczodołach będą dwa węgielki, które będą już prawie ostygłe. Ale to tylko plotki. On sami ich nigdy nie potwierdził.

 Think of me long enough to make a memory

Nightwish - Bless The Child

To niezwykle skrajna i barwna osobowość. Przede wszystkim to apatyczny i nietowarzyski skurwiel. Z niezwykłym spokojem wpakuje w ciebie cały magazynek swojego pistoletu, a na koniec jeszcze cię kopnie i uśmiechnie się. Gdyby miał startować w konkursie na ostrożność i powagę chyba byłby mistrzem w tej dyscyplinie. Trudno jest go zirytować, a tym bardziej wkurwić, ale jeśli ci się uda zrobi ci piekło na ziemi. Miłość? Litość? Sumienie? On nie zna tych pojęć od wieków. To pieprzony sadysta. Nigdy nie wiesz kiedy mówi prawdę, a kiedy kłamie. Najczęściej miesza prawdę z kłamstwem jak wódkę z colą. Nieufny -
w szczególności w stosunku do kobiet. Skryty. Każdy jego krok, każde jego posunięcie - dobrze przemyślane setki razy. Pod samokontrolą skrywa swą wybuchowość. Niezwykle, cholernie pewny siebie. Cechuje go inteligencja i ambicja. Surowy, okrutny i straszliwie uparty. To pierdolony masochista nie mający jakichkolwiek zasad moralnych. Lepiej z nim nie zaczynać jakiejkolwiek wojny, ponieważ on nie wybacza.

My tale is the most bitter truth:
Time pays us but with earth & dust, and a dark, silent grave.
Remember, my child: Without innocence the cross is only iron,
hope is only an illusion & Ocean Soul's nothing but a name...

Nightwish - Bless The Child

Wysoki. Mierzy metr dziewięćdziesiąt wzrostu. Szczupły, umięśniony - dba o siebie i o swoją kondycję. Ma pełno blizn - w szczególności na plecach, udach, rękach i klatce piersiowej. Często ma kilkudniowy (czasem nawet dwutygodniowy) zarost. Czarne włosy często są a "artystycznym nieładzie". Jego stalowo-szare oczy wieją pustką - nie widać w nich żadnych uczuć. Posiada kruczoczarne skrzydła. Ich rozpiętość to ok. 3 metry, a długość 2 metry. W jego szafie znajdują się tylko i wyłącznie czarne ubrania. Na inne nigdy nie dał się namówić. Czyżby za mała moc perswazji panienki Kryukovej? A może za wielki upór Luciusa? A może niechęć do zmian?

Powiązania | Grzechy

Ciekawostki 
-lubi wysoko położone miejsca
-słucha muzyki poważnej oraz metalu
-w jego mieszkaniu znajduje się ogromna ilość rzeczy jego przybranej córki
-każdy kto trafi na wydział medyczny z objawami gnicia jest przez niego eliminowany ze względu na brak szans na przeżycie
-żyje w celibacie seksualnym od kiedy trafił do Piekła

________________________
Swej szlachetnej facjaty użyczył Tylor Hoechlin. Nie bać, zaczynać wątki. Ja nie gryzę, Lucek już tak.